ISLAMIYETTE ÇOCUKLARA VERILEN ÖNEM
“Mallar ve evlatlar, dünya hayatinin süsüdür….” Kehf 18/46
“Bilin ki, servetleriniz ve çocuklariniz birer imtihan vesilesidir…”(Enfâl, 8/28)
- Çocuklar aile ve dünya bahçesinin güzel kokulu çiçekleridir.
- Onlar evlerde bir nese ve mutluluk kandili, üzüntülerin kederlerin panzehri, hayatin tadidir.
- Çocuk her türlü kin ve garazdan uzak, art niyetsiz, pesin hükümsüzdür.
- Çocukluk ise insanoglunun en unutamadigi en güzel evresidir.
- Çocuk, aile, okul ve çevre üçgeni içinde dogar, büyür ve sekillenir.
- Bu ögelerden herhangi birinde olusacak aksaklik ve noksanlik, hayati boyunca onda olumsuz bir biçimde etkisini gösterir.
- Bu itibarla evlerimizin saksisiz çiçekleri olan çocuklarimiza karsi önce ailevi, dini ve milli görevlerimizi eksiksiz yerine getirmeliyiz.
- Herkesin görevi onlara sevgiyle davranmak, onlari en güzel bir biçimde egitmek, terbiye etmek, kendi içinde uyumlu, inançli ve çevresine faydali birer fert olarak yetistirmek olmalidir.
